Waarom geen enkele kerst- of nieuwjaarstoespraak een verplicht nummer mag zijn
Kerst- en nieuwjaarstoespraken kunnen waardevolle overgangsrituelen zijn: momenten om samen iets af te ronden of op te starten. En voor leiders zijn het gouden momenten om zich weer steviger met hun medewerkers te verbinden. De praktijk leert jammer genoeg, dat ze vooral worden gezien als verplichte nummers. Iets wat ‘even moet gebeuren voordat we met elkaar aan de borrel gaan’. Hoe voorkom je dat ze eerder bijdragen tot vervreemding dan tot herkenning? Tot afstand in plaats van verbinding?
